امیر خان قادری میگه منتقد محبوبش پرویز دواییه، به نظر من تعریف محبوبیت برات جا افتاده نیست. علاقه ات (به نظر من) به سبک نوشتن پرویز دوایی که به اصطلاح

شاعرانست مربوط میشه. این لحن تو خیلی از نوشته های تو کاملا" مشخصه، ولی آیا اگه دستخط دو نفرمثل هم باشه ولی نظرشون درباره یه موضوع فرق بکنه میشه گفت که یکی

از دو نفر مورد محبوب دیگریه. پرویز دوایی از فرط نفرت تارانتینو رو تارانتولا مینویسه، در حالیکه تو استاد مینامیش. البته نفرت دوایی شامل هر فیلم متعلق به چند سال اخیر به

ذائقش مربوط میشه که با افزایش سن به سمت تلخی میره، چطور میشه بیل را بکش با اون فیلمنامه حساب شده، فیلمبرداری زیبا، کارگردانی دقیق و بازیهای فوق العاده از

بازیگرای نه چندان مشهور و موسیقی سحر انگیز به خاطر قتل و خونریزی (که روایت فیلم اقتضا میکنه) دوست نداشت، یا شیوه روایت تارانتینو در فیلماش را ندیده گرفت. پرویز

نوری(مثه دوست عزیزش) کینگ کنگ 70 سال قبل رو که یه مبارزه درس حسابی ازکنگش نمیبینیم به کینگ کنگ جدید ترجیح میده، فقط به خاطراینکه مال 70 سال پیشه و

نوستالژی بهش داره. اما در مورد شما این نوع نوشتن راه فراریه برای اظهار نظر قطعی ندادن در مورد فیلمای بعضیا که تو خونهاشون با حکم طرف رو اسیر میکنن. ایکاش مثه

منتقدای تلویزیونی امریکا نظرت رو درباره فیلما با انگشتات میفهمیدیم.

با آرزوی موفقیت برای امیر خان قادری عزیزم